Page 124 - 60. SANAT YILINDA AMİR ATEŞ
P. 124
60. Sanat Yılında
Bestekâr HÂFIZ ÂMİR ATEŞ
Âmir Ateş’in bu bahri okumayışı, “Bir büyüğüm” dediği Şeyh Râşid (Er)
Efendi’nin kendisine yasaklamasından sonra başlamıştır ve o günden sonra
neredeyse bu bahri hiç okumamıştır. Bu olay şöyle vukû bulmuştur:
“Benden de birçok yerlerde isterler, arzu ederlerdi bu bahri okumamı. Yalnız hâlâ bu
bahrin içeriğine dikkat etmeyip kandil gecelerinde, sünnet merâsimlerinde, doğum
merâsimlerinde okuyanlar var. Doğumda bu bahir okunur mu? Bu, şuna benzer.
Nikâh merâsiminde boşanma âyetinin okunması gibi… Elbette okunmaz. Ben bu
olayı şuna bağlıyorum: ‘Biz ne yapalım da bu aileyi ağlatalım bizden vazgeçmesinler’
fikri yaygınlaştı mevlidhânlar arasında. Yine bir mevlîd merâsiminde benden de
istediler bu bahri okumamı. Beykoz’da bir câmide okuyorum. Merhum Şeyh Râşid
Efendi vardı o zamanlarda bizim büyüğümüz. O geldi yanıma ve ‘Âmirciğim,
değerli kardeşim, bir ricâm var senden. Bizim o kainâtın efendisini, sebebi
Vesîletü’n-Necât’ımızı, her gün defâatle öldürmeye ne hakkımız ne de haddimiz
var. Her gün yeniden binlerce kez doğmasına vesîle olacak şeyleri yapmamız lâzım
gerekirken maalesef onu her gün defalarca öldürmekten haz duyar hâle geldik.
Bu nedenle sen kardeşimden ricâm, bu dediklerimi göz önünde bulundurmandır’
diyerek böyle bir istekte bulundu.”
Âmir Ateş bu konuşmadan sonra neredeyse hiçbir zaman bu bahri okumamıştır.
Yine de bu bahri okumasını isteyenler için vefât bahrinin yerine güftesi Aziz
Mahmut Hüdâyî (ö. 1628) Hazretlerine ait:
“Kim umar senden vefayı; Yalan dünya değil misin?
Habîbullah Mustafâ’yı; Alan dünya değil misin?
Saldırıp halkın özüne; Toprak saçarsın gözüne
Gâfil olanın yüzüne; Gülen dünya değil misin?
Çoklarını ettin nâlân; Nicesini ettin giryân
En sonunda edip üryân; Soyan dünya değil misin?”
mısrâlarını okuyarak Mevlîd-i Şerîf ’in Vefâtü’n-Nebî bölümünden;
“Çün seher kıldı cihândan Mustafâ;
Ummasın hiç kimse dünyâdan vefâ
Her ne türlü çok yaşarsa bir kişi;
Âkibet ölmektir anın işi”
bölümünü birleştirmiş ve bu mısraları okuduktan sonra,
“İlâhî cennet evine girenlerden eyle bizi
Cennet içre cemâlini görenlerden eyle bizi”
• 120 •
