Page 208 - ANADOLU SANAYİ DEVRİMİ
P. 208
18. Yüzyılda
Iran'da bir
aşhane.
Flandin Eugène
evlatlık vakıf statüsünde evlada devre- zâviye vakıflarının vakfiyesinde de oldu-
dilmekteydi. Böylece vakıf hukuku çer- ğu gibi, Ahî Evran Vakfı vakfiyesinde de
çevesinde Ahî Evran, Ahîlikle ilgili bütün tarikat şeyhinin diğer zâviyelere şeyh ta-
yetkilerini, Ahî Evran Zâviyesi şeyhi ve yin etme yetkisinden bahsedilmez. Zaten
mütevellisine devretmiş, vefatına kadar bu yetki mevcut zâviye şeyhi uhdesinde-
bu yetkileri Ahî Evran Vakfı Zâviyesi şey- dir ve kendine bağlı zâviyelere şeyh ata-
hi ve vakıf mütevellisi olarak kendi yü- masını tarikat şeyhi yapar. Önemli olan
rütmüş, vefatından sonra da bu yetkiler tarikat şeyhi olan postnişinin tayinidir.
zâviyenin şeyhi ve mütevellisine intikal Ahî Evran Vakfı’yla ilgili arşiv belgeler
etmiştir.
incelendiğinde ise, Kırşehir merkezli Ahî
Aşağıda Ahî Evran’ın geliştirdiği küme- Evran Vakfı tarafından diğer şehirlerde
lenme modelinin sınai mülkiyetle ilgili Ahîliği anlatmak ve Ahî felsefesi ve kü-
haklarının Ahî Evran Vakfı tarafından melenme modeline uygun mesleki teşkila-
korunması konusu ayrıca ele alınacaktır. tı kurmak ve denetlemek üzere görevlen-
Kırşehir Ahî Evran Vakfı’nın vakfiyesi in- dirilen Ahî-babalar, bu görevlerini yerine
celendiğinde, vakfın bu tür görevlerinden getirmek için görevlendirildikleri şehir-
açıkça bahsedilmediği görülmektedir. Bu lerde öncelikle Ahî Evran Vakfı’nı kurup
62
nedenle Kırşehir’de Ahî Evran tarafından mütevellisi-yöneticisi oluyorlardı.
kurulan Ahî Evran Zâviyesi ve Vakfı’nın
esnaf birliklerine Ahî-baba ve Ahî-şeyh
atama yetkisi olup olmadığı şüphelere yol 62 Bk. Ahî Evran Vakfiyesi ve arşiv belgelerinin
açmıştır. Ancak aynen tarikat şeyhlerinin değerlendirildiği bölüm.
ANADOLU SANAYİ DEVRİMİ - 207

